Όλα ξεκίνησαν από την λερωμένη ταπετσαρία του αυτοκινήτου...
Πριν μερικούς μήνες πήγα για ψάρεμα με το μερικών μηνών ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο του ψαρευτικού τρελού μου φίλου και στην
προσπάθεια μου να χωρέσω την μια από τις 2 θήκες μου στα πίσω καθίσματα, την ακούμπησα τρίβοντάς την στην ταπετσαρία της οροφής.
Εκείνη την στιγμή δε προσέξαμε το ''μέγεθος'' της ζημιάς όμως αργότερα μόλις φτάσαμε στον ψαρευτικό μας προορισμό άρχισε η μουρμούρα του ΤρελοΚεφαλονίτη φίλου μου (λέει πως είναι από το Ληξούρι και όχι από την Κεφαλλονιά!!!).
Του είχα κάνει την ταπετσαρία άσπρη και όσο και να την τρίβαμε (2 λεπτά μην χάσουμε και το ψαρεμα μας...) δεν έβγαινε η ασπρίλα...
Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο πολύ αλάτι είχε πάνω της η θήκη από τα πολλά ψαρέματα που είχε φάει και έτσι με αυτό τον τρόπο συνειδητοποίησα πως πρέπει κάποια στιγμή να την πλύνω.
Εδώ αξίζει να αναφέρω πως ο φίλος με έκραζε τόσο πολύ όχι τόσο για την ταπετσαρία στο αμάξι (εύγε!!!) όσο επειδή αυτός τις πλένει τουλάχιστον 2 φορές τον χρόνο και εγώ δεν την είχα πλύνει ποτέ...!!!
Στα επόμενα ψαρέματα λόγω έλλειψης χρόνου δεν πρόλαβα να την πλύνω και αναγκαζόμουν να την τυλίγω με ένα παλιό σεντόνι (του φίλου και αυτό χαχαχαχα) για να μην του κάνω χάλια το αυτοκίνητο...
Μέχρις ότου έφτασε η στιγμή επιτέλους να την πλύνω...
Έτσι λοιπόν πήρα το σαμπουάν για τα πιάτα και μια σκληρή βούρτσα για τα χαλιά και αφού την ξέπλυνα μέσα έξω πολύ καλά με άφθονο νεράκι, έριξα στη συνέχεια λίγο σαμπουάν και άρχισα μαλακά να την τρίβω με την βούρτσα.
Στη συνέχεια και αφού την έτριξα όλη μέσα έξω, ξέπλυνα όλο το σαμπουάν με νερό και την άφησα να στεγνώσει (βλέπε φώτο) για περίπου 15 λεπτά.
Ομολογώ πως δεν περίμενα το πόσο πολύ κακό κάνει, το αλάτι της Θάλασσας ακόμα και στις αδιάβροχες θήκες και ειδικά στο φερμουάρ τους..
Μετά το πλύσιμο κατάλαβα το πόσο σημαντικό είναι και αυτό στην ψαρευτική μας ζωή!!!
Όποτε φίλοι μου για να μην σας μαλώνουν και εσάς τα φιλαράκια σας, να πλένετε που και που τις θήκες σας και όχι όπως εμένα, που μέχρι πρότινος δεν τις είχα πλύνει ποτέ...
Καλές ψαρευτικές εξορμήσεις σε όλους.
Πηγή : Αλεξόπουλος Ιωάννης
προσπάθεια μου να χωρέσω την μια από τις 2 θήκες μου στα πίσω καθίσματα, την ακούμπησα τρίβοντάς την στην ταπετσαρία της οροφής.
Εκείνη την στιγμή δε προσέξαμε το ''μέγεθος'' της ζημιάς όμως αργότερα μόλις φτάσαμε στον ψαρευτικό μας προορισμό άρχισε η μουρμούρα του ΤρελοΚεφαλονίτη φίλου μου (λέει πως είναι από το Ληξούρι και όχι από την Κεφαλλονιά!!!).
Του είχα κάνει την ταπετσαρία άσπρη και όσο και να την τρίβαμε (2 λεπτά μην χάσουμε και το ψαρεμα μας...) δεν έβγαινε η ασπρίλα...
Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο πολύ αλάτι είχε πάνω της η θήκη από τα πολλά ψαρέματα που είχε φάει και έτσι με αυτό τον τρόπο συνειδητοποίησα πως πρέπει κάποια στιγμή να την πλύνω.
Εδώ αξίζει να αναφέρω πως ο φίλος με έκραζε τόσο πολύ όχι τόσο για την ταπετσαρία στο αμάξι (εύγε!!!) όσο επειδή αυτός τις πλένει τουλάχιστον 2 φορές τον χρόνο και εγώ δεν την είχα πλύνει ποτέ...!!!
Στα επόμενα ψαρέματα λόγω έλλειψης χρόνου δεν πρόλαβα να την πλύνω και αναγκαζόμουν να την τυλίγω με ένα παλιό σεντόνι (του φίλου και αυτό χαχαχαχα) για να μην του κάνω χάλια το αυτοκίνητο...
Μέχρις ότου έφτασε η στιγμή επιτέλους να την πλύνω...
Έτσι λοιπόν πήρα το σαμπουάν για τα πιάτα και μια σκληρή βούρτσα για τα χαλιά και αφού την ξέπλυνα μέσα έξω πολύ καλά με άφθονο νεράκι, έριξα στη συνέχεια λίγο σαμπουάν και άρχισα μαλακά να την τρίβω με την βούρτσα.
Στη συνέχεια και αφού την έτριξα όλη μέσα έξω, ξέπλυνα όλο το σαμπουάν με νερό και την άφησα να στεγνώσει (βλέπε φώτο) για περίπου 15 λεπτά.
Ομολογώ πως δεν περίμενα το πόσο πολύ κακό κάνει, το αλάτι της Θάλασσας ακόμα και στις αδιάβροχες θήκες και ειδικά στο φερμουάρ τους..
Μετά το πλύσιμο κατάλαβα το πόσο σημαντικό είναι και αυτό στην ψαρευτική μας ζωή!!!
Όποτε φίλοι μου για να μην σας μαλώνουν και εσάς τα φιλαράκια σας, να πλένετε που και που τις θήκες σας και όχι όπως εμένα, που μέχρι πρότινος δεν τις είχα πλύνει ποτέ...
Πηγή : Αλεξόπουλος Ιωάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου